Westerse
popjournalisten klagen regelmatig dat ondanks de financiële crisis,
er zo weinig protestsongs worden gemaakt. Dat is bij het trekkende
Sahari volk in de westelijke Sahara wel anders.Deze nomaden in Noord-Afrika hebben over heel wat te mopperen, maar niet over een tekort aan goede muzikale woordvoerders van hun onafhankelijkheidstrijd. Bespraken we onlangs nog het nieuwe album van de krachtige Mariem Hassan. Nu is hier het debuutalbum van haar vrouwelijke collega Aziza Brahim.
Mabruk bevalt ons net iets beter door zijn ruwe kantjes. Geen gladde arragementen maar stevige woestijnblues om lekker op mee te deinen. Brahim’s stem is dan misschien wel iets minder krachtig dan die van Hassan, haar plaat is wel meer een eenheid.
Dit zijn verrtien fijne woestijnrockers die we graag ook een keer live zouden aanschouwen. Het liefst natuurlijk midden in de Sahara. Een aanrader! (Reaktion/XMD)
Tekst: Patrick van Engelen
Noborderz.nl
No hay comentarios:
Publicar un comentario